Monday, June 11, 2012

Heroin

Wohoho! Lame gile menyepi dari berblogging. Salam kepada semua pembaca mulie dan pelanggan setia blog aku. Sian kat korang, lame gile tak dapat nak bace celoteh aku. Bukan ape beb, memang aku bizi teramat! Haha! Tapi bizi yang berbaloi..

Entry kali ni aku nak citekan ape yang aku bizikan sangat sampai senyap terus dari buat post. Hoho! Woi! Heroin aku dah tengok dunie dah! Yeah! Girang gile aku! 

Tapi nak menunggu die kuar tu terseksa gak la. Bukan ape. Nak ikutkan due heroin aku ni 24 May. Tapi oleh kerane bini aku kene kencing manis mase pregnant, so 24hb tu tarikh akhir la. Kirenye kalu tak bersalin normal, memang kuar ikut tingkap. Terseksa gak la bile ngidap mende ni coz kene amek darah setiap mase. Sehari 4 kali lak tu. Berulang-alik ke klinik. Kirenye hospital ngan klinik ni umah ke 2 dan ke 3 la. Sampai hero aku aku pun dah seronok main-main kat sane. Bile kene ulang-alik tu yang letih. Ikutkan dulu klinik dekat je ngan umah, tapi ni dah jauh gile dah! Adoi! Tapi takpe la mende dah lepas.

Tanggal 21 May, bini aku dah ngadu sakit-sakit. So terus pegi Hospital Serdang. Kene lak mase tu dah malam. Biase la kan kalu malam ni kompem kene tunggu lame punye. So aku ngan hero dok la luar dewan bersalin tu sambil lepak-lepak isap rokok kat area parking moto. Lame gak la tunggu, pastu bini aku infom die kene tahan wad. Memang dah agak dah kalu dekat-dekat ni kompem kene tahan wad punye. Padan muke die.


Tapi aku pun terkene gak. Sebab nak tidokan hero aku ni pun satu hal gak. Sebab hero ni kalu tido nak kan susu badan. Tapi mungkin sebab hero aku pun paham keadaan, sumbat susu tepung pun die leh tido gak. Yeah! Oleh kerane bini aku lepak kat hospital, so aku halo abang aku. Lepak kat umah aku leh layan tv ngan game. Wakaka! Tidokan hero aku pastu aku layan la game.


Mase 22 May bini aku selalu gak la info aku pasal berape bukaan, doc check mende, banyak gak la. Pastu time tengahari pikir nak lawat, tapi tak dapat lak sebab hero aku tak dibenarkan masuk. Sian kat hero aku. So secare otomatik, aku pun tak dapat masuk la coz mase tu aku ngan hero je. Abang aku keje. Bertekak gak aku ngan guard, makcik kaunter, nurse tempat bini aku dok kene tahan. Sakit hati gile. Bukan ape, aku respek rule dorang budak-budak tak leh masuk, tapi yang aku sakit hati sangat, bini aku infom dalam wad ade gak budak kecik masuk! So camne leh lepas. Padahal mase tu pintu masuk pun kecik je bukak, pastu guard yang jage 2 orang. Masing-masing cam gile kuase. Siot tul. Kat atas lak nurse takde pun nak halau budak yang masuk tu. Shilake tul la. Kot dah letak rule camtu sebab kesihatan ke atau pe-pe, pastikan la sume pun merase rule yang same. Jangan la pilih bulu, pastu tau lak nak marah kitorang gare-gare aku ngan hero cam tak paham. Kepale hotak korang, yang aku pertikaikan ni sifat dengki aku, awat budak lain leh masuk sedangkan hero aku takleh. Keypad lock la!


Pedulikkan tentang tu, pastu malam tu dalam kul 11 bini aku call sroh. Kali ni ngan penuh kesabaran la sebab mungkin heroin aku dah nak keluar. Tunggu punye tunggu kul 1.30 baru name aku dipanggil sroh masuk. Mase ni aku datang ngan abang aku. So aku minta tolong die jagekan hero aku sorang ni. Siap bagi pesanan, kalu hero ni tengah buhsan, bagi je die jalan-jalan kat area parking motosikal tu. Pastu aku terus la masuk.


Dalam tu memang banyak gile bilik bersalin. Even dari luar aku dah dengar sume bakal-bakal ibu meraung sakit. Hokhokhok! Nak buat camne kan, name pun dah sakit yang ke dua peritnye selepas mati. So mase aku tengah berjalan area koridor tu, aku leh cam suare bini aku, oleh kerna aku taknak tersalah masuk bilik, ye la kan, bini orang lain sume bersepah dalam setiap bilik, so aku tanye la nurse yang tengah bertugas. Bini aku ni tengah meneran dalam bilik no 11. Bukan nak cakap ape la, mase aku masuk je aku dah nampak ubun heroin aku. So aku dengan bergayenye dan machonye, pegang tangan bini aku and bagi ayat, "berak bawah!!". Wakaka! Tu ayat nurse mase zaman hero aku nak lahir. Syukur Alhamdulillah, aku masuk tak sampai 5 minit, bini aku dah dapat teran heroin aku ni keluar tengok dunia. Haha!


Heroin aku ni kecik-kecik je. Lahir ngan 2.85kg. Pastu aku bagi nurse buat keje die, sampai la nurse tu letak heroin aku ni atas dada bini aku. Oleh kerna aku tak berani pegang, so kat situ juga la aku qamat kan die. Name heroin; Hanna Rasyidah. Haha! HR gak.


Aku tak snap gambar die. So aku tunggu bini aku yang snap. Lame gak la aku tunggu sampai aku taip entry ni. Berhari-hari dan berminggu-minggu aku tunggu gambar heroin. Bile bini aku dah postkan dalam fesbuk die, baru la rajin aku nak menaip. So ni la gambar-gambar heroin aku.











Hoho! Amacam? Comey kan? Nak tengok mate die camne lak?.. Haha!




Hoho! Muncung die tu.. Geram gile!! Lahir je heroin ni, aku hantar bini aku pantang kat tampin, Kali ni mak aku lak jage die. Coz mase hero, bini aku pantang 2 minggu kat cameron. So 2 minggu la bini aku kene ade kat tampin. Sampai la ari sabtu lepas, aku balik tengok anak bini. Oleh kerna permintaan bini aku, aku dengan berbekalkan gunting ayah aku dan pisau cukur 20 sen, ni la hasil tangan aku. Wakaka! Lame gile aku nak mencukur, penuh kelembutan dan kasih sayang. Cite banyak takde! Ni makan die!






Haha! Padan muke die!


Agak-agak korang nak tau camne hero aku layan heroin aku ni. Hehe.. Mule-mule aku nak tunjuk ni bini aku ade compare hero ngan heroin mase mule-mule lahir..






Same ke? Haha! So secare otomatik, heroin ni memang muke aku. Takde muke bini aku pun.. Hehe!


Ni la perangai hero aku ngan heroin aku. 




Mula-mula camni. Ni mase baru beberapa hari je lahir.. Jauh kan. Tapi leh tido setilam, ok la tu. Pastu mase kat tampin lak..




Meh sini.. meh sini.. Wakaka! Pastu heroin aku ni pandai lak die balas.. Wakaka!






ALOOOOOONGGGGGGGGGG!!!!!!




Aku bersyukur gile hero aku ni memang jenis penyayang. Habis die gomol heroin aku ni ikut dan die je. Dah lak tu kalu heroin ni nanges, die la orang pertame yang datang. Em..


Kan aku dae taip kat atas HR Family. Ni la maksudnye. Ni sume karya bini aku ni. Kalu aku buat, akan jadi lebih kreatif dan berseni. Tapi dah die rajin sangat, so aku gune je la. Haha!




So ni la post yang aku amek mase berminggu untuk siapkan. Tambahan lagi memang kaw-kaw punye bizi. Aku tau korang memang rindu ngan penulisan aku ni.. Muehehe!


Wokeh!